Γονείς της ο Γκάρο και η Κοαρίκ, μικρασιάτες Αρμένιοι πρόσφυγες του 1922. Κόρες της οι: Κλάρα, Αζάτ, Αρεκνάζ.
Μιλάει Ελληνικά, Αρμενικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Τουρκικά.
Έχει εργαστεί ως δασκάλα αρμενικής γλώσσας και ιστορίας στο αρμενικό σχολείο Νικαίας «Ζαβαριάν» και στον τομέα πολυπολιτισμικής διαπαιδαγώγησης και ένταξης παιδιών ΑΜΕΑ, στη Βιέννη (Institut Keil, Europahaus, Wiener Kinderfreunde).
Το βιβλίο της «Παραμύθια από την Αρμενία» (Απόπειρα), είναι στην 3η έκδοση. Συνεργάζεται με το ελληνόφωνο περιοδικό «Αρμενικά». Ερευνά την ιστορία των γενοκτονιών, της μικρασιατικής καταστροφής, των προσφύγων και της αριστεράς στην Ελλάδα. Άρθρα και συνεντεύξεις της έχουν δημοσιευτεί στον ελληνικό, τουρκικό και ευρωπαϊκό τύπο. Έχει δώσει διαλέξεις σε πολλές πόλεις σε Ελλάδα, Ευρώπη και στο ραδιόφωνο.
Συμμετοχή σε δομές αλληλεγγύης διδασκαλίας ελληνικών σε μετανάστες, στο Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά και στο Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά από την ίδρυσή του. Ενεργή στα κινήματα για κοινωνική δικαιοσύνη, δικαιώματα των γυναικών, των μειονοτήτων, των μοτοσικλετιστών. Η εμπειρία της λέει, πως λύσεις δίνονται με έμπνευση, αφοσίωση και επιμονή!
